"Verscheidenheid," het NIEUWE succes...

Ik heb best een spirituele kijk op het leven... Deze was toen ik 21 was eerder new age gebaseerd, ipv op levenservaring, maar doorspekt met een spiritueel en intuitief oog. Ik had een holistische kijk op de wereld. Voelde erg veel aan! Was daardoor ook lang de vreemde eend in de bijt.

Ik ben een kind van de nieuwe tijd, opgegroeid in de schoot van groeiende technologie. Dit vormde mijn denken en mijn overtuigingen. Toen ik 12 was, was mijn vader verslaafd aan zijn computer en het startende internet, met ogen zo groot als schoteltjes, vertelde hij me de waarde van dit nieuwe medium. Hij was zijn tijd vooruit en ook al veroorzaakte hij toen verzet bij me, hij plantte wel een zaatje dat veel later zou groeien tot wat ik nu ben. Zijn aandacht voor dit rare tv scherm maakte het verzet tegen de technologie in mij nog groter en tot mijn 26ste verjaardag, wilde ik niets te maken hebben met internet of computers. Ze konden me gestolen worden!

Ik ben nog van een tijd waarin computers nog niet echt aanwezig waren in onze scholen, zelfs in hoger onderwijs hadden ze geen bestaan. Er stond wel een computer in de klas maar we werden in het geheel niet voorbereid voor wat ging komen. Spijtig genoeg veroorzaakte dat een groot probleem in mijn sector "beeldende en toegepaste vormgeving", had met een basis marketingopleiding en ontwerpen op de computer, een heel andere betekenis kunnen krijgen. Waardoor ik al een moeilijke start kreeg van het begin kunstenaar zijn zonder een basis reclame, is een ridder zonder zwaard het gevecht in sturen.

Op mijn 26ste scheidde ik van mijn man, bleef achter met 2 ukkies van kinderen, en een uitkering van 800€ met maandelijkse hypotheek van 500€. Toch dat 800€ inkomen voelde als een waanzinnig rijke beleving. Voor het eerst in mijn leven, kon ik zelf BESLISSEN, KEUZES maken, niemand maakte ze nog voor mij. De eerste avond dat ik helemaal alleen was in mijn grote huis, ging ik voor mijn computer zitten, knipte het aan knopje aan en sprak hardop: "vanaf nu, gaan wij vriendjes worden!" Iets wat me voordien een onmogelijke opdracht leek.

Waarom wilde ik vriendjes worden? Ik begreep toen op dat moment, welke waarde "potentie" had. Ik bezat een GROOT huis, een elektronische deur naar de open wereld. En nog iets veel belangrijkers, "TIJD" want ik was onder voorwaarden voor mijn kleine kinderen thuis.

Toen nog niet vervuild door overtuigingen over het leven... Werd deze vriendschap met mijn elektronische apparaat, de poort naar een online inkomen van honderden euro's en de start van mijn eerste onderneming! Meerdere malen herhaalde ik deze stap en startte telkens nieuwe ondernemingen, de ene al wat moeilijker dan de andere, de ene al wat uitdagender dan de andere... Geen enkele onderneming bleef, alles veranderde voortdurend en bij elke nieuwe stap, diende ik nieuwe dingen te leren, te weten, te kennen. En telkens, leerde ik die nieuwe dingen door HET LEVEN, niet op school, niet via online cursussen, niet via opleidingen... maar gewoon door het leven! Dit werd ook mijn favoriete leuze, die ik eindeloos om de oren van mijn kinderen kletste "Het leven leert! Het leven leert! Het leven leert!" Niets is belangrijk, gewoon vertrouwen, het leven leert!

In 2012 begon ik mijn kinderen thuisonderwijs te geven, eerst volgde ik nauwgezet de opleidingsvoorwaarden, door hen dezelfde lesboeken voor te schotelen als in de scholen worden gegeven. Na 2 jaar op deze wijze les gegeven te hebben; verzette de kinderen zich tegen de materie die ze te verwerken kregen. Het was eindeloze materie, die er in gestompt werd en hun ontwikkeling niets ten goede deed. Ze noemen dit dan de basis van het leven?

Daarnaast was er zoveel dat ik hen wilde leren, dat NIET in deze boeken te vinden was. Al van hun 3de levensjaar had ik hen planten leren duiden en de Latijnse benamingen meegegeven. Ze kende de geneeskrachtige werking van homeopathie en de heilzame werking van essences en kruiden. Ervoeren de natuur in al zijn facetten en leerde respect en liefde voor mens en dier. Nog maar niet te spreken van wat er innerlijk in hen groeide en speelde. Steeds meer werd duidelijk dat beiden heel specifieke interesses hadden. Die zich meer en meer opdrongen en eisten om gezien te worden! Dat innerlijke kind had een naam en schreeuwde om aandacht.

Op een gegeven ogenblik door ziekte in mijn geval, liet ik los. Ik kon niet langer de controle uitvoeren die de maatschappij van ons eiste. Die maatschappij had ons bestolen, verloochend en op onszelf geworpen. Ik had niet langer een stem of ook maar enig RECHT op burgerschap. We werden er uit gezet zoals een koekoesjong en moesten willens, nillens vliegen met de vleugels die we hadden. Een nomadisch bestaan volgde, waarin we reisden, beleefden, ontgroeiden...

Veel, veel later kwam ik er achter dat deze ontwikkeling "radical unschooling" werd genoemd, ondertussen was er een hele beweging hierover ontstaan in Amerika. Iets wat bij ons gewoon van nature uit ontwikkelde. Wat voor ons een holistische levensfeer was. We waren hierin als gezin 1. Mijn man die veel later in het proces van unschooling instapte had in het begin zijn zorgen uitgesproken, vooral over praktische dingen zoals lezen en wiskunde. Maar eens outcast, kwam er iets wild naar boven, dat ons nooit meer aan elkaar deed twijfelen. Hij is nu diegene die zijn dochter in veel betrekt, van alles rondom haar een leermomentje maakt. Terwijl zijzelf niet doorheeft dat hij haar grootste leraar is.

Weer opnieuw, leer drijven, laat controle los, het leven leert!

Dit alles gaf een nieuwe visie in mijn denken en ik ervoer voor het eerst dat er maar één WIJZE is, in het leven en dat is het leven zelf! Vanaf dat ogenblik liet ik los en vertrouwde er op dat mijn kinderen zelf een hoger bewustzijn hadden dat wist wat zij moesten leren om een GELUKKIG leven te ervaren. Het leven werd onze grootste leermeester. Vanaf dat ogenblik besefte en leerde ik dat de "verscheidenheid" die wij als gezin ondervonden, richtingaanwijzers waren geweest, voor wat we ECHT moesten doen en zijn. Wat het leven van ons verwachtte.

De toekomst voor onze planeet is eentje waarin we van alles hebben gesnoept, alles hebben ervaren en doorheen de hindernissen van het leven, geleerd hebben zo praktisch en creatief mogelijk, alle moeilijkheden in het leven, het hoofd te bieden. Ons gezin is een genie in crisismanagement, paniek kennen wij niet en angst nog minder, van stress worden wij alert en doorheen alle ellende die we gekend hebben, hebben we waanzinnig veel plezier en geluk gekend. Radical unschooling is dus een proces voor het hele gezin, niet voor de kinderen alleen. Het UNSCHOLEN is heel fel aanwezig en een sterk spiritueel proces dat alle leden van het gezin doormaken.

Onze levenssituatie leerde onze kinderen dat wat je ook mag ZIJN, geluk iets is dat overal beschikbaar is en niks te maken heeft met de plaats of moment waar je je bevind. Kom langs voor een gesprekje!