top of page
Writer's pictureIRis Janssen

THE MYSTERIE OF THE BLEU HOUR

INSPIRATIE TOT VREUGDE... Ik sleur aan de energie, probeer de winter uit mijn slapende lijf te krijgen. Bijt door, om mezelf in gang te zetten. Het ligt niet aan het weer want het was een zonnige dag. Leuke temperatuur ook, met de zon lekker op je huid.

In de ochtend zat ik tussen de honden, die al spelend 1 voor 1 mijn aandacht vroeger. Ze wilde spelen allemaal hun dosis liefde over me heen gieten. Ayla stond in mijn nek te hijgen en de geur van mijn haar op te snuiven, Molli kan het niet laten om haar laatste trukje te gebruiken en steeds in mijn nek springt. (Ja, lol ik leerde haar om in mijn armen te springen maar moet nog wat meer afstemmen dat ze dat niet OVERAL en ALTIJD mag doen hahaha... dan krijg je vragen van je vriendin waarom er ineens zoveel krassen in je nek staan...Nee, lol ik had geen wilde sex!)

Boyke kreeg 2 keer een berisping omdat hij zich niet aan de roedelcode hield en kwam huilend zijn gepijnigde poot door me laten healen (zo schattig). Grappig dat hij weet dat als ze pijn hebben, ik dat wegdoe. Geweldig gewoon hoe communicatief die beestjes zijn.

Ik had dus veel bekijks door mijn roedel, werd overspoeld door aandacht dit terwijl ik steeds weer mijmerend aan het wegdromen was. Geen idee precies naar wat of waar. Maar er hangt zulke gekke energie in de wereld dat het gewoon aan je trekt. Misschien zijn het de zonnevlammen wel.

Eerst deed ik was basis klusjes zoals de kids (Rosy en Lilly) melk geven. Tegenwoordig slokken ze die als een gek leeg, die flesjes. Bobke kon het niet laten om mee tussen de poort te schieten. Met een air dat hij de geiten eens een poepie zou laten ruiken maar bedacht zich halverwege, om al de gemorste melk van de geitjes hun snoet af te likken. Je zag hem aarzelen, zijn eerste instinct was om de keet op stelten te zetten, door de kids weg te jagen van de flesjes. Maar de smaak van zoete melk overwon zijn eerste instinct. Eens we dat jobke hadden voldaan, volgde hij gedwee weer naar binnen de hondenruimte in. Waar hij door de rest van de roedel jaloers werd besnuffeld omdat hij naar lekkers rook.

Na wat papierwerk in orde te hebben gemaakt beloofde ik mezelf van het mooie weer te profiteren en buiten aan de slag te gaan. ik had het plan opgevat nog een kastje te maken. Het eerste idee om een bestaand kastje te herbruiken verviel want de planken waren niet in beste conditie. Dus ik moest een stuk pallet afbreken en die planken schuren. Het schuren nam het meeste werk in beslag. Maar het resultaat mag er zijn. Toen we het kastje wilde hangen beseften we dat een gebrande binnenzijde toch wel beter zou passen bij de andere meubelen. Dus morgen eerst de binnenzijde branden.

Siebe arriveerde om 17u na 3 weken Boedapest. Ik had haar gevraagd nieuwe sfeerfoto's te maken van de farm omdat de vorige van 2021 zijn... ze heeft bij deze al een glimp gemaakt van de sfeer op de farm. De sfeer doet mysterieus, magisch maar ook best een beetje triest aan. Het klopt met wat we voelen... alles voelt als een soort einde, een afscheid...ook al weet ik nog niet van wat.




4 views0 comments

Recent Posts

See All

Comments


bottom of page