INSPIRATIE TOT VREUGDE... Ik wil deze ode aan vreugde niet gebruiken om te klagen. Maar heb er wel het verlangen naar. Het loopt gewoon even niet zo lekker en dat mag ook gezegd worden natuurlijk. Maar of we daar genoeg dankbaarheid voor kunnen tonen, wanneer het niet zo lekker loopt?
Mijn dochter zei me gisteren na een irritante teleurstelling de leuke quote: "rejection is protection". Wijze woorden .
Ik vond die opvallend en leuk! Hoe lastig de zaken in ons leven ook zijn, het is altijd de houding die het doet. De houding staat of valt en zorgt dus voor de gevolgen in ons leven. Het lastige waar ik op het moment doorheen ga is dat ik niet weet WAT ik hard vind of als lastig ervaar. Ik zit gewoon niet zo goed in mijn vel. De energie stroomt niet. Maar dan is het natuurlijk belangrijk om uit te vinden WAAROM die niet stroomt. Of waar de blokkade zit.
Mogelijk WIL ik gewoon te graag want ik heb het geduld van een graspriet. Dus dat zegt ook al veel natuurlijk. Ik heb doorheen het leven, veel geduld geleerd. Maar ben nog steeds geen topatleet als het over geduld gaat.
Wat ook wel een probleem is... ik geef mezelf niet zoveel mogelijkheden om "stil" te staan. Vooral omdat door de chaos van mijn leven (kids en boerderijdieren) ik dikwijls de stilte niet hoor en mezelf dus niet HOOR denken.
Wel, waar ik dus tegenaan loop? Sinds ik bij Mediumchat begon te werken, ontdekte ik de luxe van een meer zorgeloos leven. In de 4/5 jaar dat ik daar nu werk, konden we steeds investeren, opbouwen, sparen, uitbreiden, groeien. Ik had mezelf deze zorgeloosheid beloofd voor de rest van mijn leven. (Ik heb genoeg financiele ellende doorstaan in het verleden . Door alle veranderingen in de wereld, kon ik in het covid seizoen de bal ontspringen. Want onze sector was overbevraagd.
Maar sinds de zomer 2022 zijn we ineens van onbezorgd naar, oplettend, naar nu zorgbaren, naar irriterend... gegaan. We hebben moeten ervaren hoe benzine verdubbelde. Voeding verdubbelde en nu, dus ook voeding van onze dieren, sinds oktober gewoon verdubbelde van prijs. We hebben steeds vooruitziend geweest, voorbereid, alles gedaan wat we moesten doen. Ik wilde dit alles positief benaderen. Dus heb vanuit de wet van aantrekkingskracht, nieuwe side husles opgebouwd. Andere inkomstenbronnen aangeboord. Nieuwe wegen opgestart.
Het besluit... ik "verdien" MEER elke week, maand... maar werk harder dan ooit. En de "beloning" lijkt uit te blijven . Elke week zijn er onvoorzienigheden. Is het moeilijk te sparen. Komt er steeds iets bij. Moeten we steeds zien hoe dingen NOG duurder worden. Krijgen we zaken op ons brood zoals een rekening om electriciteit aan te sluiten op de boerderij waar Rune woont (ze leeft er al 6 maanden zonder electriciteit). Waar we nu dus al ruim een jaar mee bezig zijn om dit in orde te krijgen. Krijgen we een rekening van 330000FT dat is een dikke 1000€ te betalen binnen de 5 dagen. WETENDE dat die aansluiting pas kan worden geinstalleerd binnen 12 MAANDEN!!!!!!!!!!
WTF moet ik een jaar op voorhand zulk bedrag betalen om zelfs nog maar in aanmerking te komen om op de lijst van de wachtende te komen om MISSCHIEN binnen een jaar electriciteit op onze boerderij te krijgen ;(. Dat nadat we al een jaar bezig zijn om die papierhandel in orde te krijgen. GRRRRR en dus sorry... nee, ik heb geen 1000€ binnen 5 dagen om te spenderen. Dus valt alles weer stil en weten we dus niet of je ooit wel electriciteit kunnen aanluiten daar. Waardoor Rune dus opnieuw gaat verhuizen.
En ja, dat is dus de bureaucratie in Hongarije. Die de ene moment in ons voordeel speelt omdat ze gewoon vergeten dat er papieren zijn. MAar de andere moment in ons gat bijt omdat ze alles enorm complex maken. Als boeren moeten wij de winters gebruiken om spaargeld op te bouwen want er moet 3000KG graan ingeslagen worden en ruim 24 balen hooi en stro en Luzerne. Rekeningen die een fameuze aanslag op je budget betekenen. Want ook Hooi is van 8000FT/baal naar 15000 gegaan in september en nu betaal je dus tussen de 20000-30000FT per baal naargelang het hooi of Luzerne betreft. We hebben vorig jaar geen Luzerne kunnen vinden door de droogte. Waardoor onze geiten al bijna een jaar geen luzerne konden eten. De gevolgen hiervan zijn hard! Beesten die door de poten zakken omdat hun calcium gehalte aangetast word. Doodgeboren lammeren en misgeboortes en vroeggeboortes. En dan word klimaatveranderingen ontkent? Als we het niet teveel betalen aan het hooi dan betalen we het wel fysiek in het doden aantal.
En dat is het echte gevolg, van leven op de Puszta. Rauw slaat moeder natuur de realiteit om de oren. En in al die hardheid en rauwheid...zit een verhaal van goede hoop. Want JA... toen we ons eerste boerderijtje vonden, stond de electriciteit nog gewoon aan. Wat een "toeval" wat een geluk, dat we op die manier 3 jaar gratis electriciteit hadden voor ze eindelijk ons een contract wilden geven. Wat een zegen dat onze schoonzoon dit alles heeft geregeld met een minimale kost, in een tijd dat we het toen niet konden besteden.
En ja, al die dieren die het niet halen, blijken goed voedsel voor onze honden waardoor we sterke, mooie, gezonde dieren hebben die krachtig opgroeien. Zegen en hel, in natuur leven ze samen. Maar sorry voor de verwarring, ik weet dus even niet of ik blij of triest moet zijn. Want oprecht... ik weet niet wat de bedoeling of richting is van dit alles. Ons kennende, negeren we de feiten en gaan gewoon door. Hopende dat we weer van overleven naar thriven kunnen zoals we eerder al zovele keren deden. Maar boeren is geen kattepis... bezint eer ge begint .
Comments