INSPIRATIE TOT VREUGDE... (blog 0007) Menige malen in mijn leven ben ik gered geweest in de 5 voor 12 situatie. Waarin er letterlijk goddelijke of universele interventie in mijn leven kwam en me uit een vreselijke situatie redde. Wanneer dit op een gegeven moment niet meer gebeurde doordat ik mezelf in een burn-out had gewerkt. Heb ik 10 jaar in een doodse stilte gewoond. Waarin letterlijk geen moer wilde bewegen en ik niets meer kon manifesteren of in gang trappen.
Je lichaam/energie en de kosmische energie zijn 1 en jawel je kan deze dus duidelijk OPGEBUIKEN. Daarom dat chronisch ziek zijn of auto-immuunziekte ons eigenlijk veel kost. Dat het ons van veel goede dingen berooft en een eeuwig gevecht lijkt te geven om de dingen te bereiken die we dromen en of voor onszelf wensen.
Ik weet in de kracht van manifestatie ontkennen ze dat deze zaken verbonden zijn en geven de geschriften mee dat het genoeg is je mindset te veranderen om in de vortex te blijven. Maar spijtig genoeg is dat niet mijn persoonlijke ervaring. De weerstand tegen onze vortex is juist zo intens dat we alles doen om in de MATRIX te blijven, ook ongewild. Gewoon omdat we zo opgevoed zijn!
Nu dit is allemaal theoretische kennis die ik hier lig te delen. Laten we naar mijn verhaal komen. Hiervoor moet ik dus even terug duiken in het verleden zo een 1.5 maand geleden geloof ik. Ik probeer dus letterlijk al ruim 7 maanden 7 Mudi-collies die ons op een bijzondere manier in onze schoot zijn geworpen, te plaatsen, verkopen. Noem het wat je wil. Het zijn 6 boys en dus omdat ze en mix zijn en onbekend bij de mensen, blijkbaar ook onbemind. Wat spijtig is want ze zijn dus echt slimmer dan border collies en ja, ze zijn zeker een knappe verschijning. Maar hebben wel een hyper aard, nog meer hyper dan bij de border collie al bekend is.
Voor menige maanden waren ze de love of my life, groeiden op, op de farm. Sliepen snachts in een mandje onder mijn carvan in de zomer. En waren met hun lieve snuitkes en hun zachte pootjes letterlijk het licht van mijn dagen. Ze groeiden op, op een bijzonder aparte manier. Waren echte hoedini's en dus niet binnen de schutting van onze boederij te houden. Vroegen ook intense training en veel aandacht, wat ik met veel liefde gaf. Door hun contact met de boerderijdieren en de kids zijn ze super sociaal. En door hun capriolen sierden ze dagelijks onze tiktok filmpjes. Ze hebben hun 15 minuten faim allemaal al gehad. Alle 7 zijn ze heel andere karakters maar elk van hen is geweldig op zich. Ik kan alleszins zeggen dat ze alle 7 erg lief zijn.
Maar stel je eens voor...7 onverwachte drutskes... 7 die dus geen thuis hebben gevonden in 7 maanden. Heb letterlijk alles gedaan om voor hen een fijne thuis te vinden. Op een gegeven moment was er interesse vanuit onverwachtte hoek. En zouden er 2 naar polen gaan voor agility. Waar deze mix dus zeer hoog in scoort. Een snelcursus agility vroeg heel wat tijd aan ons maar ze leerden enorm snel. Dan even onverwacht sprong ook dit af omdat transportkosten de pan uit swingen op de moment. Vele van hen hadden tijdelijk al een eigenaar. Om dan weer zonder eigenaar te vallen door onvoorzien omstandigheden, gezondheidsproblemen, ga zo maar door.
Dus wat hebben we gedaan. 3 van hen leven bij mijn dochter, samen met hun vader in een ruime ren van 100 vierkante meter waarbij ze de 2de boerderij van ons bewaken. 4 van hen leven bij ons op de farm. Nu, ik weet dat ik dit verhaal wil vertellen maar ik weet niet hoe ik het moet vertellen. Wat ik wel weet, is dat ik 1.5 maand geleden een vreselijk gevoel kreeg, het bekroop me als een vieze zwarte brij. En volgde me echt als een donkere wolk. Ik hoorde ook zeggen van mijn gidsen waar dit vandaan kwam. En ik herkende het als een overheidsinstelling. Naar mijn gevoel was er dus een aanklacht tegen ons gedaan. Ik wist me geen blijf met deze energie en die veroorzaakte ook een neerwaartste spiraal in de dagen dat die energie ons achtervolgde. Op dat moment wilde ik hierin niet ondergedompeld worden. Dus begon mijn lichtenergie in te zetten en vroeg voor hulp en oplossing. Na enkele dagen voelde ik dat de aanklacht geseponeerd werd. En ging de stroom van ons leven weer in zijn oude gangetje.
Wat gebeurde er nu gisteren? 1 van onze dochters woont op onze 2de boerderij. Ze heeft geen electriciteit daar. Een proces waar we ondertussen al een jaar mee bezig zijn. Eindelijk na veel gedoe en meerdere bezoekjes aan de electriciteitscompany. Kwam er iemand om dus te bekijken wat ze gingen doen en wat de procedure zou worden. Ik heb een fijne vriend hier in de buurt wonen die voor ons tolk speelt. Deze was dus aanwezig tijdens dit gebeuren. Om de nieuwe electriciteitsmeter te plaatsen moesten we dus contact maken met de buren naast onze farm. Die letterlijk een halve meter van ons domein leven. Er moet overheen hun domein een kabel worden getrokken in de grond en hiervoor diende toestemming gevraagd te worden.
De tolk geraakte aan de praat met de dienstervantwoordelijke daar, die het niet laten kon om uit te vallen over de 3 pups die dus het domein bewaken. En mijn dochters hond die regelmatig op het domein even een rondje maakt. De mensen die daar werken zijn seizoenarbeiders en dus allemaal sigeuners en vreselijk bang van honden . Bleek dat deze verantwoordelijke zo bang was van de honden en hun af en toe loslopen dat ze een aanklacht hadden gedaan tegen ons. Maar bij onderzoek bleek hun aanklacht geen grond te hebben en werd die geseponeerd.
Heel dom allemaal want ze hadden gewoon met ons kunnen praten. Ipv al deze heisa. Wat we dus direct hebben gedaan is de poort afgewerkt van het domein zodat de honden zowizo niet meer los zouden kunnen lopen op de parking van hun terrein. Waar we die dag allemaal verbaasde blikken over kregen van de werknemers op de parking omdat we blijkbaar een voor hun maandenlang probleem oplosten in enkele uurtjes werk.
Nu, de clou van het verhaal? Ikzelf kon niet op deze afspraak zijn, had die nacht echt een soort voedselvergiftiging, heel de morgen ziek. Tijdens dit voorval had ik een ware nachtmerrie waarin ik droomde dat een familielid mijn jongste dochter op een vreselijke manier poogde te vermoorden. Na analyse van die droom kwam het ook op hetzelfde neer. Dat iemand ons kwaad had willen doen maar daar, door gebrek aan juiste bewijzen, niet was in geslaagd. Het ogenblik dat dit verhaal me aan de oren kwam. Kreeg ik werkelijk een dejavu gevoel. MAAR was ZOOOO DANKBAAR voor deze hoge bescherming .
Hiermee wil ik je bewijzen dat als je in je eigen wereld leeft, in je eigen overtuigingen geloofd. In je vortex vertoeft. JE werkelijk, je eigen werkelijkheid schaapt. Door de enorme dankbaarheid die ik hierin voelde. Begon vrijdag 24 Februari met een morgen vol geschenken. Als eerste kreeg ik essentiele informatie mee over thuisonderwijs in Hongarije, iets waar ik al jaren naar zocht. En nooit echt duidelijkheid kreeg hoe het nu zat. Ten tweede kwam er een fijne reactie van een vriend, 12 minuutjes van ons, die ons 2 RACA schaapjes aanbood waar we naar op zoek waren.
Maar dat is een heel ander verhaal . Hiermee wil ik aantonen dat universele geschenken altijd zaken zijn die je NODIG hebt. Zoals informatie of groei in je leven. Dat is bijna nooit over geld gaat . Maar energie heeft vele gezichten.
Waar ik ook toch nog even een alinea aan wil verspillen . Hoe kon ik zo specifiek zijn in welke energie tegen ons werkte en hoe ik in staat was medium te zijn voor mezelf? Ik hoor zo dikwijls mediums zeggen ja maar accuraat en gedetaileerd zijn voor jezelf en je eigen toekomst KAN niet. niets is minder waar. Het enige wat belangrijk is in het intuïtieve is de frequenties leren kennen van energie. Welke energie geeft een overheidsinstelling je?
Naarmate je deze energieen leert onderscheiden van elkaar kan je zelfs steeds gedetailleerder deze invoelen en opsplitsen. ALLES is energie, dus alle heeft zijn eigen code, frequentie. Hoe meer frequenties je leert herkennen, hoe makkelijker het is om de toekomst te voorspellen. Het is zoals een taal leren. Ik hoop hiermee een lesje gebracht te hebben in universele communicatie.
Oh en by the way, Mudi-collieetje adopteren? Ik heb daarin de les van het universum nog niet helemaal begrepen... Mss hou ik wel teveel van deze 7 crazy asses....
Comments