INSPIRATIE TOT VREUGDE...
Ongeveer een maand geleden kreeg ik om 3u snachts een telefoontje... Nu, ik werk online tot laat in de nacht dus op zich niet zo heel raar. Maar er was toch wel iets vreemds aan het telefoontje. Iets niet alledaags, Tom een vriend van ons die we al menige jaren kennen belde me helemaal over zijn toeren, hij had een "wake up" call ervaren. Zijn hele appertement stond in rook, doordat hij in slaap was gevallen tijdens het koken. De brandweer stond naast zijn bed om hem wakker te maken. Het CO gehalte in zijn appartement was veel te hoog, doordat een vriend de brandweer belde, werd hij op een haar gered.
Hij besefte dan ook de waarde van dit signaal, de spirituele signalen en de actie die gevraagd werd aan hem. Hij zei; "het is tijd voor me om terug naar Hongarije te komen".
6 jaar geleden was hij hier bij ons voor enkele weken, hielp ons met de opstart van ons kleine huisje. Hij is een durfal en was dus diegene die op ons dak kroop om dit te herstellen. En voorzag ons toen aan een wintervoorraad hout. Alle jobs die toen moesten gebeuren waren een 5 voor 12 situatie. We hadden geen geld, het was oktober, we stonden voor een winter met de nodige problemen. Een raam in onze leefruimte was stuk, de wind sloeg binnen in huis. Hij zorgde er mede voor dat veel werk werd afgerond en dat we op 1 november 2017 in ons huisje konden intrekken (ook al hadden we maar 1 kamer voor 5 mensen).
Hij had toen de beleving van een "life time"! En begreep dat om zichzelf terug te vinden, keuzes te kunnen maken in het NU. Dat teruggaan naar Hongarije hem inzichten zou geven.
Mijn man zei net nog dat hij het zo bijzonder vind dat sommige mensen het zo fijn vinden op onze homestead. Ik antwoorde dat dat "het wilde is en het tribe leven dat speelt". Terugkeren naar heel oude roots waarin je als mensen verbonden bent. Samen het leven en de dagtaken aangaat. Ieders zichzelf mag zijn. Dat betekend niet dat er hier geen discussies zijn. Wijzelf als familie, ver van het maatschappelijke leven, hebben het ego losgelaten. Hierdoor leven wij een puur en echt leven. Waarin we proberen elkaar in hun waarde te laten, zonder oordelen. Mensen die hier komen vanuit de maatschappij dragen nog veel ego uit zelfbescherming. Ze moeten zich staande houden tegen zoveel vijanden dat ze niet in staat zijn innerlijke rust te vinden of in aanvaarden te komen. De puszta stript dat allemaal, er is hier geen plaats voor betweterigheid.
Ik antwoorde dat dat "het wilde is en het tribe leven dat speelt". Terugkeren naar heel oude roots waarin je als mensen verbonden bent. Samen het leven en de dagtaken aangaat. Ieders zichzelf mag zijn.
Maar om dus terug te komen op dat WILDE? Wij kunnen hier nog wild zijn, mens zijn... in verbinding zijn met de natuur. Overleven en leven, genieten en lijden, alles is hier tegelijk aanwezig. Er is verbinding en liefde tussen mens en dier en aan de andere kant afhankelijkheid van die dieren om te overleven. De natuur spreekt constant met je in de dynamiek van de seizoenen. Je ruikt de regen, de zomer maar ook de winter in de lucht. Je bent hier volledig aangewezen op je intuïtie en zintuigen. Dat brengt je terug tot de essentie van mens zijn. Je leert je lichaam te gebruiken op een manier die ongekend is in de huidige maatschappij. Je beste vriend is je hond, deze is je praatmaatje, je gezelschap, je beschermer. Hij zorgt voor minder eenzaamheid, dikwijls zelfs voor warmte in je bed. Hij troost je op je levenspad.
De bloemen praten hier met je, de kruiden lonken je met hun geuren. Je kan hier dagelijks verdwalen in de natuur. Waarschijnlijk ben ik voor vele 'te romantisch' aan het schrijven over de Hongaarse Puszta maar voor onze familie is ze net genoeg wildheid om zelf onze eigenste wildheid te omarmen en thuis te komen bij onszelf. Ze maakt onze zielen vrij en onze legacy nog vrijer.
Hier zie je een verzameling van onze laatste dag samen met Tom. Hij heeft in de coudron stoofvlees gemaakt van varkenskop met bruine biersaus buiten op het houtvuur. Ze hebben hier enkele uren aan bezig geweest. Een heerlijke maaltijd en gezelligheid onstond hierdoor. Dat was ons afscheidt, de dag erop moest hij terug vertrekken naar Belgie. Maar niet voor lang in september komt hij terug. En deze plaats heeft weer gedaan waarvoor ze bekend is, Tom maakte beslissingen en hierdoor besloot hij om hier een huisje te zoeken en zich te wijden aan het WILDE LEVEN.
Hoe wild mag het leven voor jouw zijn?
Commenti